Als achtjarig meisje wint Ilse DeLange een playbackwedstrijd op school en meteen wordt ze gebeten door de showbizz-bug. Later verruilt ze het playbacken voor haar eigen zang en sluit zich aan bij de coverband ‘Cash On Delivery’.
In 1994 treedt Ilse op tijdens de Nederlandse Country Music Awards. Ze wordt ontdekt, maar pas vier jaar later tekent Ilse DeLange een contract met Warner Brothers in Amerika. Ze krijgt de kans haar debuutalbum in Nashville op te nemen, samen met met Barry Beckett (die ook met Paul Simon, Bob Dylan, Joe Cocker en Dire Straits heeft gewerkt). Nog voordat haar album ‘World Of Hurt’ in 1998 in Nederland verschijnt, nodigt Paul de Leeuw nodigt Ilse uit voor zijn TV-show. Het liedje dat Ilse DeLange in de show ten gehore brengt is, gelijk haar eerste single: ‘I’m Not So Tough’. Haar ‘World Of Hurt’ album is een groot succes en wordt in no time dubbelplatina.
In 1999 bracht Ilse een live album uit met daarop cover versies van liedjes van John Hiatt; “Dear John”. Dit album werd al vrij snel platina en niet lang daarna vertrok DeLange naar Amerika om daar aan haar tweede studioalbum te werken. In november 2000 kwam ‘Livin’ On Love’ uit en ook dit album werd platina. In 2001 tourde Ilse door Nederland met de ‘Livin’ On Love Tour’ en deed ze veel theaters en concertzalen aan. Later in 2001 mocht DeLange een Edison award voor beste Nederlandse artiest van 2001 in ontvangst nemen.
Ilse was een populaire coach in het programma The Voice of Holland en The Voice Kids.
In 2018 werd ze met The Common Linnets tweede op Eurovisie Songfestival. Het nummer “Calm After The Storm” wist in veertien landen de eerste plaats van de hitlijsten te bereiken.
