Amsterdam, 1994. In het clubcircuit speelt een toen nog onbekend bandje. Een broer en zus, en een handvol bevriende muzikanten. De muziek die ze maken: aanstekelijke popliedjes. Dat waren wij dus, zegt Trijntje over de begintijd van Total Touch, dat ook de start van haar carrière is.
Trijntje groeit op in een muzikaal gezin. Haar moeder is violist, haar vader voorganger en dichter. Ze staat als klein meisje al tussen de schuifdeuren bij haar oma thuis te zingen en schrijft een liedje op de melodie van The Sound of Music voor de verjaardag van haar vader. Zingen is voor haar dan ook een tweede natuur. Er is ook nooit een ander plan geweest, al vanaf dat ze heel klein is weet ze niet beter dan dat ze zangeres wil worden. Samen met haar broer Tjeerd richt ze begin jaren negentig Total Touch op. In 1994 tourt ze met Candy Dulfer de wereld over, twee jaar later wordt de eerste single van haar band, Touch Me There, opgepikt door de radio. Haar echte doorbraak komt nadat Trijntje de Amsterdam ArenA opent met de hymne De Zee en heel Nederland verrast met haar vocale kwaliteiten. Niet veel later wordt de tweede single van Total Touch, Somebody Else’s Lover, een grote hit. Het eerste album wordt één van de meeste succesvolle debuutalbums uit de Nederlandse popgeschiedenis.
Trijntje ontpopt zich in de jaren die volgen tot één van de meest veelzijdige artiesten van Nederland. Ze zingt net zo makkelijk een popnummer met Total Touch, als een Nederlandstalig duet met Marco Borsato, soulnummers van Stevie Wonder, maar ook jazzstandards. Vanaf 2001 gaat ze verder als soloartiest en werkt ze onder meer samen met Toots Thielemans, Herbie Hancock, Al Jarreau, Lionel Richie, John Ewbank, Carel Kraayenhof, Janine Jansen, Candy Dulfer, Anouk en was jaren één van de Ladies van Ladies of Soul. Samen met het Metropole Orkest nam zij twee albums op met het repertoire van meestercomponist Burt Bacharach, die zelfs nieuw songmateriaal hiervoor leverde, en trad samen met hem op, waaronder ook weer op het North Sea Jazz Festival in 2019.
2019 was het jaar waarin Trijntje volop haar 25-jarige carrière vierde. Naast een uitverkocht jubileumconcert in Ziggo Dome bracht zij haar nieuwe Nederlandstalige album ‘Dit is voor mij’ uit, geproduceerd door Jett Rebel. Op dit album werkte ze samen met een combinatie van oude rotten in het vak en jong, nieuw talent.
Ook ging ze terug het clubcircuit in met haar band voor een tour in het najaar van 2019, om het jaar af te sluiten met de 4e editie van haar A Christmas Evening with Trijntje-kerkentour.
Ondanks de Corona pandemie die in 2020 de wereld op z’n grondvesten doet schudden, blijft Trijntje bezig met muziek. Ze start samen met haar man Alvin Lewis de Lovestream op, een muzikaal hart onder de riem vanuit hun woonkamer. Ook mag ze plaatsnemen in de jury van het nieuwe talentenprogramma van Talpa ‘We Want More’.
Trijntje viert in december het vijfjarig jubileum van haar ‘A Christmas Evening with Trijntje’ op bijzondere wijze, samen met Jazz Orchestra of the Concertgebouw nam zij in de zomer van 2020 een bigband kerstalbum op “Wonderful Christmastime”. Dit album stond al lang op haar bucketlist en is geïnspireerd op klassiekers van o.a.Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Donny Hathaway en Paul McCartney.
Het Jazz Orchestra of the Concertgebouw en Trijntje werkten al vaker samen, maar midden in de warme van zomer samen (op afstand) in een studio vol kerstlichtjes was voor iedereen een nieuwe ervaring. Eentje met een swingende uitkomst… Wonderful Christmastime, release 27 november 2020.
In november 2021 verschijnt het derde album met liedjes van de meestercomponist Burt Bacharach onder begeleiding van het fantastische Metropole Orkest. In de zomer van 2019 staan de Trijntje en Burt samen op het podium tijdens het North Sea Jazz Festival en na de show ontstaat in de kleedkamer het idee om opnieuw te gaan samenwerken. Het derde album bestaat een aantal evergreens en een aantal niet eerder uitgebrachte stukken. Het album wordt geproduceerd voor Vince Mendoza en bevat een duet met één van Trijntje’s helden, niemand minder dan Gregory Porter.
